البر
البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...
و او همان ذاتی است كه زمین را بگسترد و در آن، کوههای استوار و جویبارها پدید آورد و در آن از هر گونه میوهاى دو گونه آفرید؛ شب را به روز [و روز را به شب] میپوشانَد. قطعاً در اینها براى مردمى كه میاندیشند نشانههایی [از قدرت پروردگار] است.